Wij zijn Michiel en Rebecca Ilmer en wonen in Zuid-Holland. Wij zijn allebei met honden opgegroeid; Michiel met een Dobermann en Rebecca had een Duitse Herdershond. Toen wij gingen samenwonen was het vanzelfsprekend dat er een hond in huis kwam. De keuze viel op een bijna 5 jarige Mechelse Herder, genaamd Bouchka. Zij zat in het asiel wegens een rangorde probleem en andere honden kon zij niet waarderen. Al snel wist zij welke regels binnen ons huis golden en had op enig moment zelfs een paar vriendjes in de wijk. Bouchka was een heerlijke hond en werd bijna 14 jaar.
Na Bouchka moest er echt weer een hond in huis komen. Al snel viel de keuze op de 11 maanden oude Landeau. Volgens het asiel zou het een Hollandse Herder zijn, maar nadat we ons in de rasstandaard hadden verdiept, bleek ze wel veel ‘foutjes’ te hebben. We houden het daarom maar op een kruising Hollandse Herder. Wij waren het vierde baasje van Landeau en zij zat in het asiel omdat ze te veel energie had, angstig was en niet met andere honden overweg kon. Met heel veel liefde, zorg en toewijding hadden we Landeau binnen 3 maanden waar we haar wilden hebben. Wat een geweldige, trouwe en gemakkelijke hond is Landeau geworden. Met haar hebben we diverse activiteiten gedaan: Gehoorzaamheid tot en met GG2, agility, flyball en dock diving. Landeau is meervoudig Nederlands Kampioen in Dock Diving en Iron Dog 2016, 2017 en 2018. Door Landeau maakten we kennis met het ras Hollandse Herder en werden lid van de Nederlandse Herdershonden Club (NHC).
Omdat Landeau zo gemakkelijk is, zijn we een jaar na haar komst op zoek gegaan naar uitbreiding binnen de roedel. We waren het erover eens dat het een FCI Hollandse Herder moest worden. Toeval bestaat niet! De 11 weken oude pup Jari van Stavast was als herplaatser teruggekomen bij de fokker. Bij het zien van de foto van Ippe met Jari werden we direct verliefd. Op een mooie (2e) Pinksterdag in mei 2010 gingen we met Landeau naar Jari. Dit klikte zo goed, dat we Jari mee naar huis namen. Door Jari werden we verder in de wereld van de Hollandse Herders en de fokkerij getrokken. Verder maakten we kennis met de showwereld en het schapenhoeden. Jari werd meervoudig kampioen bij het showen en binnen het schapenhoeden behaalde hij de werktitel IHT-2. Tot ons grote verdriet kreeg Jari een zeer agressieve vorm van kanker. Op een vrijdag werd hij ziek en op de maandag daarna moesten wij hem laten inslapen. Hij mocht net geen 7 jaar worden. 
Het stond al langere tijd vast dat wij in de toekomst ons steentje binnen het mooie ras van de Hollandse Herders wilden bijdragen en wilden gaan fokken. Peter en Simone Butter, de toenmalige eigenaren van de Kennel van Stavast, wilden stoppen met fokken en vroegen ons of wij de kennelnaam over wilden nemen. Wij vonden dit een enorme eer. Het is een kennel die zijn sporen in de loop der jaren heeft verdiend. Sinds eind 2016 zijn wij trotse eigenaren van de Kennel van Stavast. Wij zullen er alles aan doen om de Kennel van Stavast in dezelfde lijn voort te zetten.Omdat we door Jari bij de Kennel van Stavast zijn gekomen, heeft hij een belangrijke plaats binnen de kennel. Het logo van de Kennel van Stavast zijnde contouren van de kop van Jari. Op de achtergrond van het logo is de wol van een schaap dat Jari hoedde te zien. Omdat het een Hollands ras is hebben we gekozen voor de Nationale kleur oranje.
Het plan was om met een dochter van Jari de kennel voort te zetten, maar helaas heeft Jari geen nakomelingen. Wij zijn daarom op zoek gegaan naar een combinatie die lag in de lijn van Jari. Op enig moment kwam er een nest uit een prachtige combinatie bij de Kennel v.d. Ganzeweide. Daaruit hebben wij een teefje mogen krijgen. Ze heet Ikkemai Jaapje v.d. Ganzeweide. Ikkemai zal de Kennel van Stavast verder voorzetten. Onder het kopje “De kennel” ziet u meer informatie over de wijze van fokken.
